Opgelet: dit concert vindt plaats in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg, op 10 minuten wandelafstand van AB (KVS-BOL, Lakensestraat 146, 1000 Brussel).

De Canadese singer-songwriter Glenn (Beverly Glenn-Copeland) heeft lang moeten wachten op erkenning. Zijn pakkende debuut Beverly Copeland dateert uit 1970, opvolger Beverly Glenn-Copeland verscheen in 1971 en Keyboard Fantasies - zijn ambient pièce de résistance uit 1986 - viert volgend jaar zijn 40ste verjaardag.

Pas in de 21ste eeuw werd zijn werk echt opgemerkt en (her)ontdekt. De Standaard: “Zo’n lange incubatie heeft één voordeel: het rijpingsproces, inclusief de transitie naar man, is diep geworteld.” Toen Keyboard Fantasies in 2021 reimagined werd, stonden artiesten als Bon Iver en Arca te springen om mee te werken. De originele heruitgave van het album kreeg in 2020 de Polaris Heritage Prize, een prijs die wordt uitgereikt aan classic Canadian albums. Eerdere winnaars zijn Neil Young, Arcade Fire en Feist.

Recent werkte Glenn samen met Sam Smith en Devendra Banhart voor het album Transa, opgevat als een viering van de transgemeenschap, waaraan ook ANOHNI, André 3000, Bill Callahan en Adrianne Lenker meewerkten. Zijn jongste album The Ones Ahead (2023) werd internationaal fel bewierookt. De Standaard: “Gouden stem. Geweldig dat hij deze prachtplaat nog mocht maken”, alsook The Irish Times: “Another mysterious milestone performed in an amplified emotional register.”

Het mooiste citaat over Beverly Glenn-Copeland lazen we echter in Pitchfork: “It’s deeply moving to witness BGC survive, to watch the next generations find their freedom in him. When the spotlight found him, it felt, in part, one of those rare moments when a true genius - a Black, Canadian trans man in his seventies who made one of the best electronic records of the 20th Century - who could coo like Billie Holiday and croon like Frank Sinatra and command like Buffy Saint-Marie and run like Beyoncé and probably even, if he wanted to, rip your soul in half like Diamanda Galás but instead chose to heal it like nobody else.”

Caribou: “I've been moved to tears watching Glenn play, or seeing him speak during his concerts. The emotional heft of Glenn's music hit me very immediately and very potently. I can't think of any other music that has elicited that kind of response.”

Moor Mother: “What struck me about his music was how beautiful it was, but also how fearless. I call him the godfather of fearlessness.”

Robyn: “Keyboard Fantasies is one of the most beautiful records I have ever listened to.”

En dan lieten we Arca, Bon Iver, Romy (The xx), Courtney Barnett, Blood Orange of Sam Smith nog niet eens aan het woord. Allen hebben ze één ding gemeen: ze zijn rabiaat fan van Beverly Glenn-Copeland ofte Glenn (zoals hij het liefst wordt genoemd).

Special guest: Elizabeth Copeland (CAN)
Special guest is niemand minder dan Elizabeth Copeland: theatermaker, schrijver (van onder andere Jazz: Nature’s Improvisation), producent, kunsteducator en wederhelft van Glenn. Haar werk bevindt zich op het snijvlak van kunst en activisme. Elizabeth coproduceerde Glenns meest recente tour en maakt(e) tevens deel uit van de backing band. Samen geloven ze in de kracht van kunst om levens te veranderen.

Speciaal voor haar schreef Glenn Harbour (Song For Elizabeth):
“You're my harbour
My rainbow
My promise
Of tomorrow
And my heart aches
When your tears flow
But then spring breaks
And that's all I know.”
 
Meer weten over Glenn? Check dan de herontdekking van BGC (Listeners Found Beverly Glenn-Copeland. It Was Time. - The New York Times) of hoe BGC de muziek van Robyn Devendra Banhart en Lafawndah heeft beïnvloed (WePresent | The inspiring magic of Beverly Glenn-Copeland). Ook de Britse documentaire Keyboard Fantasies: The Beverly Glenn-Copeland Story uit 2019 is een hartverwarmende aanrader voor wie zich wil verdiepen in de opmars van deze zwarte trans muzikant.