1. Wat was het moeilijkste concert dat je hebt gefotografeerd, en waarom?
Ongetwijfeld Squarepusher. Dit was één van de eerste concerten die ik mocht fotograferen als huisfotografe van de AB. Met enige stress betrad ik de concertzaal. Een heleboel peptalks later, begon Squarepusher met zijn set. Een overdreven gebruik van strobelights mocht hier blijkbaar niet aan ontbreken. Doordat meneer de artiest zijn gezicht steevast verborgen hield achter een verlicht masker, werden de foto's (noch het concert) er niet persoonlijker op. Lang heb ik het foto's maken toen niet volgehouden, want enige wat er in mij opkwam na het derde nummer was 'Pas op, epilepsie aanval!'. Ach, het was m'n ding misschien niet.
2. Wat vind je moeilijk aan concertfotografie?
Een paar maanden terug zou ik gezegd hebben dat je steeds afhangt van het licht dat er tijdens een concert wordt gebruikt. Nu heb ik door dat je steeds moet roeien met de riemen die je hebt en als het licht niet meezit, je gebruik moet maken van de situatie. Natuurlijk is het makkelijker met stralend licht op je onderwerp, maar het is op zo 'n concerten waar elke concertfotograaf zal thuiskomen met ongeveer dezelfde foto's. Wat ik echt moeilijk vind aan concertfotografie is niet zo zeer iets technisch, maar eerder iets mentaal. Het is vooral het gewacht voor en tussen de concerten waar ik het moeilijk mee heb. Ook is op tijd komen bij mij een minpunt, wat wel belangrijk is om een goede plek te bemachtigen.
3. Wat was so far je beste ervaring? Leukste moment in AB?
Ik ben de huisfotografe van de AB, dat op zich is al een fantastische ervaring. Maar mijn allerleukste moment was Tame Impala. Toen ik 14 jaar oud was maakte ik een lijstje met bands die ik ooit zou moeten zien, zij stonden er ook op en eindelijk heb ik ze kunnen wegschrappen. Al mijn muzikale vrienden waren ook aanwezig, wat het wachten, dansen, headbangen en vals meezingen tien keer zo leuk maakt. In april komt Black Rebel Motorcylcle Club naar de AB en jawel, ook dit mag dan van mijn lijstje.
4. Welk concert vond je het beste?
Wanneer ik niet vertrouwd ben met een groep zijn nummers, aanwezig ben op hun concert en na de eerste drie nummers toch besluit om te blijven, dan heb ik weer iets goed ontdekt. Dit had ik bij Patrick Watson. Vanaf de soundcheck was ik al verkocht. Watson en Co zetten het ene meesterwerk achter het andere neer. Ze begonnen meteen met het enige lied dat ik van hun op dat moment kende, 'Lighthouse', wat ook hun bekendste lied is. Dit toont volgens mij aan dat ze zeker zijn van hun stuk en dat ze er van uit gingen heel de set te blijven boeien. Dat deden ze ook! Prachtig moment wanneer deze charmante Canadezen het publiek indoken om een akoestische versie te brengen van 'Man Under The Sea'. Hartverwarmend.
5. Over welke foto ben je tot nu toe het meest tevreden? En waarom?
Een foto van het optreden van Chris Isaak. Het feit dat ik de kans kreeg om Chris en zijn band live te zien maakt mij al tevreden. De foto die ik koos is er één die ik bewust heb bewerkt in zwart-wit. Tijdloos, net als Chris Isaak. En dit is het bewijs dat het licht niet ideaal moet zitten om een foto met enig gevoel te maken. Ik ben vooral trots dat ik dát moment op beeld heb kunnen brengen.
