AB richt deze maand zijn spotlight op het Noorse platenlabel Rune Grammofon. Het label zag het licht in ‘98 dankzij Rune Kristofferson en grossiert in free jazz, experimentele elektronica en improv. In AB Café loopt momenteel een tentoonstelling met albumhoezen die door grafisch ontwerper Kim Hiorthøy zijn verzorgd en onlangs werden de jongste releases van Rune Grammofon op de AB Club losgelaten.

De opkomst in de Club was zeer bescheiden en in de loop van de avond werd duidelijk waarom. Chaos en rauwe noise zwaaiden de scepter, tevergeefs smachtte ik naar een melodie of ritme waar ik me als aan een stuk drijfhout kon vastklampen.

Stian Westerhus beet de spits af en joeg zijn gitaar door een resem effectpedalen die hij op goed geluk aan- en uitklikte. Drones welden op en snerpende gitaar pijnigde mijn trommelvlies. Wanneer de statige Westerhus zijn gitaar met een strijkstok bewerkte, zweefde een ijle melodie enigmatisch als het noorderlicht door de zaal terwijl gedempte dreunen de zaal bombardeerden. Die momenten van schoonheid waren jammer genoeg schaars.

Phonophani was makkelijker te verteren dankzij Apeland’s harmonium en de door Eide zelf ineen geknutselde instrumenten zoals de ‘robot speaker’, die door de elektronische mangel werden gehaald. De sferische klanktapijten verwarmden de zaal, maar net als een decor zonder acteurs volstond die sfeerschepping niet om de aandacht vast te houden.

Het driekoppige PUMA, waarin Westerhus opnieuw figureerde met gierende gitaar, stelde mijn geduld danig op de proef dat ik haast wegliep. Verschillende aanwezigen gaven zelfs toe aan die drang. Tussen de zenuwslopende willekeur van percussie en samples door trok het drietal wel eens een indrukwekkende muur van noise op die als satans hete adem in je nek kwijlde. Hun laatste epische uitbarsting dreigde zelfs ritmisch te worden, maar ik was vooral opgelucht toen de stilte inviel.

De tentoonstelling in het AB Café valt daarentegen wel te pruimen. Speels en kleurrijk, verfijnd of zakelijk strak; Hiorthøy’s ontwerpen zijn tot in de puntjes verzorgd en immer aangenaam om naar te kijken. Uit de hoezen spreekt een bijna kinderlijke vreugde waarbij ik me de graficus kirrend van plezier voorstel. Een aanrader!

Maarten Delbeke
Norway Now reporter