Ons favoriete feeërieëke outdoor ontdekkingsfestival? Helemaal! Outdoor cocoonen? Inderdaad! Alsook: hoe Hauschka indruk maakte en hoe Mauro zich eindelijk nog eens als singer-songwriter openbaarde.

Wat een vriendelijk man die Volker Bertelmann die al jaren onder de naam HAUSCHKA minimale experimentele muziek maakt en de jongste jaren gelieerd is aan het nog immer spannende Fat Cat label. Hauschka heeft tevens twee cellistes meegebracht waardoor het geheel een heel semi-klassieke sfeer uitstraalt. Hauschka speelt tevens op een prepared piano waarbij tussen de snaren objecten worden geplaatst. Net op het moment dat we ons afvroegen waarom hij oneerbiedig met zijn rug naar het publiek zit, kondigt hij het zelf aan… “It might not seems polite to play with my back to the audience, but I’d like you to see the piano from the inside. That’s more interesting than to look at my face.” Wat een bescheiden man! Het park viel volledig voor de klank van Hauschka. Zijn merchandise was tegen het eind van de avond dan ook volledig uitverkocht. We zien hem graag terugkomen.

(foto: Tim Broddin)

Lais Lenski moest helaas verstek geven. Zangeres Yorunn Bauweraerts was later dan gepland bevallen en zodoende moest er een gepaste vervanger gevonden worden. Yuko, Blackie & the Oohoos, Riceboy Sleeps, Peggy Sue en MAURO solo stonden meteen op de wishlist. Deze laatste hapte als eerste toe. En dat is vrij uniek: een singer-songwriterset met veel songs die uit de periode van ‘Songs From A Bad Hat’ komen. Straffe mooie liedjes die Mauro dringend eens op plaat moet zetten. En die ‘Power Of Love’, moest die ooit in de jaren ’80 uitgebracht worden: het zou meteen een hit worden. En nu dringend Mauro’s dichtbundel ‘Tonelen van kalme waan’ proberen op de kop te tikken.

(foto: Tim Broddin)

De lakens roepen alweer! Want veel te weinig beslapen deze week. Damn, wat hebben we er goesting in om - dag 4 - William Fitzsimmons en The Irrepressibles aan het werk te zien…