Dag 3 en Domino raakt op kruissnelheid. Over **/\** en Notos.
Adventures In Modern Music
Amper 3 dagen ver en harder dan verwacht spookt ons door het hoofd: wat na Domino? Zeker als we na drie avonden merken dat er een vaste kern bezoekers dag na dag terug komt om zich te laven aan heerlijke muzikale eigenzinnigheid. Het lijkt wel een muzikale familie! Broeders en zussen: mag ik jullie meteen gerust stellen: ook na Domino stoppen we niet met muzikale dwarsheid. Meer zelfs als we tafelen met twee journalisten van The Wire (die nadien ook achter de draaitafels plaats nemen) komt ook de immer wederkerende vraag terug: “What after Domino?”. Ik praat over onze kersverse reeksen The Art Of Noise die we op de einddag van Domino lanceren en Silence Is Sexy (rond new composers) . Automatisch komt het gesprek op de Domino-cd’s die we een aantal jaar na elkaar bij The Wire staken. Stop! Too bad dat deze samenwerking tussen AB en The Wire nu stopt. Of niet? Hell no! Laten we toch gewoon elk jaar één dag een door The Wire curated event opzetten? “Great Idea. Let’s do it”. Et hop: muzikale dwarsheid wordt bij deze ook na Domino verzekerd. Hou ons eraan!
**/\**
Ook dit jaar - herinner u Baby Dee – is een transgenderist present op Domino: Cindytalk. Hij – sorry zij – werkte eertijds nog samen met Cocteau Twins en This Mortal Coil, maar doet het nu met radicale elektronica waar The Wire wel pap van lust. Ik vraag hem – euh haar – of ze toevallig de mensen van The Wire kent. Hij pakt met beide handen mijn rechtenhand vast en zegt: “You’re not going to believe this! Tot mijn grote verrassing zaten we samen op de trein. Ik wist niet dat ze ook op Domino draaiden.” Ik: “funny coincidence Gordon.” “Maar neen, dat is het niet: she used to be my next door neighbour when we were young!” Ah, gezellig! En wie herkennen we daar aan de zijde van **/\**? Robert Hampson van wijlen de band Loop (denk: Spacemen 3). Tot slot nog een vraag **/\**: waarom gebruik je in emailverkeer de verwarrende symbooltjes **/\** als naam? “Ow, I just wanted to do something special“. Genoteerd.
“Noto as in Notos.”
Blij tevens Ben Stokes te ontmoeten die deze avond de visuals voor Meat Beat Manifesto voor zijn rekening neemt. Hij was reeds eerder te gast te AB met zijn indrukwekkende visuals voor ‘The Hard Sell’-tour van Dj Shadow en bewijst ook zichzelf weer deze avond. Nog blijer zijn we om Blixa Bargeld wederom te ontmoeten. Amper aangekomen ontkurkt hij meteen – as usual - een fles goede wijn. Blixa wordt door velen als ‘moeilijk’ omschreven, maar als detaillist (hij las ook de tekst na in het Domino-boekje over zichzelf) weet hij gewoon perfect wat hij wil. En het helpt natuurlijk dat hij AB-fan is. “Wow it’s been a very long long time since we’ve met” en knipoogt. Blixa stond hier afgelopen november nog twee dagen op rij met Einstürzende Neubauten. Ha, dat is zijn manier van humor. Nog meer Blixa-humor. Plots krijgt Blixa het in zijn hoofd iets uit te proberen met de video’s op zijn iPhone. Maar de kabel ontbreekt. Dan kopen we er toch snel een? Nope: “I have so many cables already at home and I don’t want another one”. Owkey… Amper twee minuten later tijdens de soundcheck: “I’m gonna write in my blog that you guys don’t have an iPhone cable. Then nobody will ever come here.” Blixa-humor voluit. Daar kunnen ze bij HT&D iets van leren!
Ik wil toch even het verhaal van Mika Vainio checken en dis het verhaal op van Mika Vainio in Oslo mid jaren ’80 toen FM Einheit … Stop! “I am not Fm Einheit”. Owkey… Dat verhaal laten we dan maar vallen. Plots pakt hij me gretig vast met zijn pretoogjes: “You know what we’re gonna do tonight?” “Euh neen Blixa. To perform on stage?” “Wij gaan eten bij de Griek”. Tof voor jou Blixa. Hij nijpt nog wat harder en kijkt me nu indringend aan. “The restaurant is called Notos. So there’s Noto in there like in Alva …” Ja hoor Blixa, ik hem ‘m. Hij glimlacht, laat me los en wandelt met een grijns op zijn gezicht terug de backstage in… Blixa-humor: een vak apart.
ANBB
Tijd om met Carsten Nicolai – aka Alva Noto (Noto zoals in Notos, hebt u ‘m?) - te verbroederen. Deze jongen is rabiate fan van zijn werk en Carsten was enkele jaren terug tijdens Domino de enige ontbrekende schakel in de passage van het Raster_Noton-collectief. Dat maken we meteen goed dit jaar. Alva Noto komt namelijk in mei terug tijdens de Silence Is Sexy-reeks met Ryuichi Sakamoto en hopelijk ook dit najaar. Dan viert Front 242 zijn 30-jarig bestaan te AB. Beiden zijn fan van elkaars werk. Na amper een paar minuten lijkt het ijs tussen beiden gebroken. Front 242 en Raster_Noton zullen nog fijne dingen doen. Dat is zeker.
Was er ook nog muziek? Oh ja: alva noto en Blixa Bargeld speelden niet minder dan 90 minuten zonder een moment te vervelen. Ook het project Intangible States is een klasbak. Toch een raad heren: die forse stukken hoeven niet meteen: jullie zijn op zijn best bij de stille uitgepuurde stukken. Daar zit de pure pracht. Een gouden raad van een kameraad. Of welke uitdrukking gebruikten ze alweer in Loft?
Tijd voor dag # 4! Benieuwd hoe Wu Lyf het er van zal afbrengen. Recht van het internet het AB-podium op.
