De film van Caroline Catz onderzoekt het leven en de creatieve output van de in Coventry geboren Delia Derbyshire (1937-2001), elektronika muzikante, geluidspionier en (vrouwelijke) outsider in het naoorlogse Groot-Brittannië.

Derbishire werkte bij de BBC's Radiophonic Workshop (1962-73) waar ze het iconische Dr Who-theme creëerde, hiervoor kreeg ze tijdens haar leven nooit de credits. De film vertelt het verhaal van Delia aan de hand van twee archieven, het eerste, een verzameling van verloren gegane werken, 267 quarter inch tapes van Delia's werk die na haar dood op haar zolder werden gevonden en een ander dat tijdens recente verbouwingen in Delia's jeugdslaapkamer werd ontdekt en dat haar schoolboeken, schilderijen en objecten uit haar jeugd onthulde.

Haar strijd met alcoholisme, haar frustraties over het feit dat haar bijdrage in een overwegend mannelijke werkomgeving werd gebagatelliseerd, haar intense artistieke samenwerkingen en haar leven in de marge worden in de film verkend.

Dit is een portret van Delia gemaakt door een mix van observatie en fantasie gebruikmakend van archiefmateriaal, interviews met haar medewerkers en dramatiseringen, terwijl haar zoekende geest geëerd wordt. Dit is een levensverhaal verteld door middel van geluid met behulp van Delia's eigen muziekstukken en een soundtrack samengesteld uit samples gekozen met muzikant en performance kunstenaar Cosey Fanni Tutti van Delia's zolder tapes en verkent de fantasie van een samenwerking, een uitwisseling van ideeën, door de tijd heen tussen twee fascinerende muzikanten en viert onafhankelijkheid en verbeelding.