Global sounds en zijn (jazzy) tentakels
IMARHAN (Alg.)
‘Ear-opening debut. ****’
(The Guardian)
Ons hoofd eraf als ‘Imarhan’, het gelijknamige debuut van deze nieuwe generatie touareg-muzikanten niet in menig open minded eindejaarslijstje zal belanden. Noem hen vooral geen offshoot van publiekslievelingen Tinariwen ook als is hun DNA danig met elkaar verweven. Tinariwen-bassist Eyadou Ag Leche is namelijk de neef van Imarhan-gezicht Sadam die bovendien het album producete en enkele nummers meeschreef.
Imarhan – wat staat voor ‘the ones I care about’ – klinkt minder ruw dan andere touareg-groepen als Mdou Moctar of Group Inerane, maar verliest omwille van haar popinvloeden geen moment haar uniciteit. Geniet van ‘the funkier groove of Western Africa, the emptier, subtle tones of Saharan traditional folk music and the fire and romance of Algerian Rai music.’
SONS OF KEMET (uk)
Sons of Kemet is ongetwijfeld één van de meest originele ensembles uit de recente Britse jazzgeschiedenis en sleepten dan ook reeds terecht een award als ‘Best Jazz Act’ tijdens de fel gegeerde MOBO (Music of Black Origin) Awards in de wacht. Op hun jongste album ‘Lest We Forget What We Came Here To Do’ brengt dit kwartet zinderende jazz, afrobeat, New Orleans vibes en Caribische folk vol euforische en tranceachtige grooves.
Maken het goede weer bij Sons of Kemet: drummers Seb Rochford (Polar Bear) en Tom Skinner (zie o.a. Matthew Herbert en Mulatu Astatke) alsook blazers Theon Cross (tuba) en spilfiguur Shabaka Hutchings (sax). Deze laatste wordt vaak in één adem vernoemt met die andere jazzrevelatie: Kamasi Washington.