Het French Legation Museum in Austin ligt op een heuvel net buiten de stadsdrukte. Het gebouw was de eerste ambassade van de Fransen in Texas. In deze prachtige maar vooral rustige setting genieten we van de traditionele folk en country van de Amerikaan FRANK FAIRFIELD. Daarna is het de beurt aan de Fransen van MORIARTY die ons ook op Eurosonic konden bekoren. Opnieuw winnen ze hier fans met hun mooi balans tussen folk en blues die naar een uniek niveau wordt getild door het stemgeluid van zangeres Rosemary.
MORIARTY ‘Private Lilly’
Op het Domino label verscheen vorig jaar een prima cd van het Britse WILD BEASTS. Bij ons werd deze cd matig onthaald maar hij vertoeft sindsdien regelmatig in de CD speler van ondergetekende. Live gaat het prima maar missen we een beetje de levendige wisselwerking tussen muziek en de bijwijlen aan Antony schatplichtige stemmen van de beide zangers. EBONY BONES probeert mee te rijden op de trein die M.I.A. en Santo – ow sorry – Santígold groot maakte. Helaas verzandt hun show door geluidsproblemen in een ongenietbaar spektakel. Verdienen – al was het maar voor de kostumering – een revanche. STILL FLYIN’ kwam ons enkele maanden geleden ter ore maar deze jam band op het Moshi Moshi label bleek op plaat niet te kunnen bekoren. Live bewees deze compleet dolgedraaide – als we goed kunnen tellen – 10-koppige bende echter een leuk feestje te kunnen brouwen. Denk aan de chaos van I’m From Barcelona maar dan met aanstekelijke tunes.
STILL FLYIN’ ‘Good Thing It’s A Ghost Town Around Here’
LISSY TRULLIE is de nieuwste telg aan de Wichita boom. Prima poprock, helaas stijgt haar muziek niet boven de middelmaat uit, en ook haar flauwe cover van Hot Chip's 'Ready For The Floor' brengt geen soelaas. Tijdens de namiddag kwamen LOCAL NATIVES op éénieders radar. De verzamelde muziekbusiness was plots paraat om deze – toegegeven, kort door de bocht - Britse Fleet Foxes aan het werk te zien. De balans is positief te noemen maar we willen van deze heren toch graag eens een album horen. Ook ons bezoek aan het concert van THE STRANGE BOYS is een toevalstreffer. We ontdekten in het lokale blad The Austin Chronicle dat quasi hun voltallige muziekredactie deze op het In The Red label zetelende band aan het werk wou zien. We waren dus niet de enigen die deze jonge snaken van amper 20 de meest fris klinkende rhythm & blues uit hun gitaren zag schudden. Nice!
THE STRANGE BOYS ‘Woe Is You And Me’
Van YOUTH GROUP slingert al jaren op ons bureau het album ‘Skelton Jar’ rond. Deze Australische band laat zich vandaag echter té duidelijk vangen aan hun onvoorwaardelijke liefde voor Britse muziek en dan in het bijzonder Echo & The Bunnymen. De noise rock van TITUS ANDRONICUS kon ons op plaat niet bekoren. Lag het dan misschien aan het feit dat deze band aan de eindmeet van SXSW geprogrammeerd stond dat hun concert ontaardde in feest van jewelste?
Zo, 4 dagen SXSW leverde weer heel wat nieuwe namen op. In tegenstelling tot vorig jaar kunnen echter weinig mensen één of meerdere bands aanduiden die de komende jaren het verschil zullen maken (cfr Fleet Foxes vorig jaar). Om onze top 10 samen te stellen nemen we dus even de tijd om tijdens onze terugreis die moeilijke keuzes te maken. Ons verdict lees je dra op deze blog!
Dag lieve internetkinderen. Oogjes dicht en snaveltjes toe.
