Wie denkt dat tyfoons enkel voorkomen in Azië, was afgelopen vrijdag duidelijk niet aanwezig op het concert van Skunk Anansie. Zangeres Skin wervelde in een vrolijk glitterend, zilveren pakje vervaarlijk over het podium met een kracht waarbij orkaan Ketsana in de Filippijnen zou verbleken (gelukkig vielen er naar mijn weten in Brussel geen slachtoffers). De fotografen hadden dan ook een hele kluif aan deze energieke en charismatische dame (ondanks haar gebrek aan lichaamsvet).

Voor mij werd het in elk geval een concert van primeurs!
Zo kon ik voor het eerst in mijn nog prille carrière als AB- huisfotografe gebruikmaken van een frontstage, waarvoor dank! Als je je aan het concentreren bent om tyfoon Skin in beeld te brengen, dan is het laatste dat je nodig hebt immers een horde dolenthousiaste fans die je in de rug zitten te porren.

Bovendien was ik ook voor het eerst redelijk tevreden over één van mijn beelden, waarop Skin met een duivelse blik en dito grijns naar het publiek kijkt.

Mocht elke frontman of -vrouw over die expressie beschikken, dan wil ik best dag en nacht voor het podium kamperen.

Zondag werd ik vervolgens getrakteerd op een derde primeur. 18.30 uur, mijn gsm rinkelt. Alex Vanhee aan de lijn. “Ik kon er niet bij zijn op het concert van Skunk Anansie, wil jij voor 19 uur enkele beelden doorsturen naar de redactie?” “Euh, geen probleem, Alex.” En zo haalde deze foto een bescheiden plekje in de maandageditie van de krant.

Om te eindigen wil ik nog één beeld met jullie delen. Hoewel het technisch wel wat te wensen over laat, kan het toch op veel bijval rekenen, wellicht omdat het een ideale samenvatting vormt van een op zijn minst opmerkelijk en energiek reünieconcert.