Sinds haar debuut in 2004 bracht de Finse muzikante Islaja (Merja Kokkonen) releases uit voor Fonal Records, Thurston Moore’s Ecstatic Peace en het Berlijnse Monika Enterprise naast een handvol singels voor labels als Not Not Fun en Root Strata. Op haar meest recente release 'Tarrantulla' voor Svart Records (december 2017) ontmantelt ze haar freakfolkverleden nog verder door haar stem te balanceren met lofi synths, ongedefinieerde electro en een occasionele, maar erg efficiënte beat. Ook live kleurt Islaja stevig buiten de lijnen van het traditionele songschrijven en performen door haar songs ter plaatse opnieuw uit te vinden en avontuur, toevalligheden en improvisatie in haar muziek toe te laten. 

En dat is net wat Islaja en Tatu Rönkkö bindt, de Finse geluidskunstenaar en percussionst voor wie de heren van Efterklang de band Liima oprichtten. Doorheen de jaren werkte hij ook met andere gerenommeerde artiesten als Nils Frahm, Jimi Tenor, Raoul Björkenheim, Verneri Pohjola en uiteraard Islaja. Toch dook Rönkkö ogenschijnlijk uit het niets op rond 2010, toen hij toerde langs Berlijnse en internationale keukens bij mensen thuis, waar hij de ruimte en alles wat er zich in bevond gebruikte als instrument. Op zijn debuutrelease 'Spheres' voor Sonic Pieces (juni 2018),  bijna volledig gerealiseerd met zelfgemaakte instrumenten van alledaagse voorwerpen, tilt hij dat idee naar een geheel nieuw niveau. Met tribale experimenten, 90ies ambientjungletexturen en electro-akoestische escapades klinkt het alsof Aphex Twin samen met Konono N°1 aan het concerteren is ergens in een Fins bos. De klank wordt ook gelinkt aan vroege Photek met beklemmende cinematische structuren en explosieve en repetitieve beats. Maar luister vooral naar 'Tekoäly' – het magistrale middenstuk uit Spheres met gastvocalen van Islaja – en vang een glimp op van het sonische avontuur waarop Islaja en Tatu Rönkkö je zullen meenemen, zowel solo als in duo op het podium van AB Salon.