Boeijen was midden jaren tachtig één van de eerste muzikanten die met Nederlandstalig repertoire de poppodia en het clubcircuit verruilde voor de theaters.

Een bloemlezing uit de laatste recensies maakt duidelijk dat de Nijmeegse zanger/liedjesschrijver met recht en reden de theaters als 'zijn thuishaven' beschouwt.

"...Boeijen spant een koord tussen op drift geraakte stemmingen van het hoofd en het hart. Een intelligent hart, passioneel en ingetogen tegelijk. Groot zijn de gevoelens, maar nergens laat hij zich verleiden tot platitudes of clichés...." En:"...De muziek vormt het sferische decor waarbinnen zich de gedachten van de zanger ontvouwen en die de zeggingskracht van zijn teksten onderstreept." (Heaven)

Voor Frank Boeijen is het dan ook bijna vanzelfsprekend dat hij zich voor elke nieuwe theatertour muzikaal uitvindt, met gedurfde liedjeskeuze -puttend uit een rijk oeuvre -en verrassende arrangementen: klein en breekbaar, dan weer groots en meeslepend.