De 19de editie al weer van deze beurs annex showcasefestival. Deze keer dus in Cardiff, Wales UK en het was meteen duidelijk dat deze ex-havenstad zo'n Womex en zijn 3.000 bezoekers best kan gebruiken. Weg zijn de scheepswerven en in de plaats daarvan het ene semi hippe restaurant aan de dokken naast het andere shoppingcenter in het hele stadscentrum. Met als leukste woordspeling bij de zoveelste goktent: Cashino. En voor de verstandige fijnproevers: het lokale biermerk heet Brains.
Genoeg reclame, over naar de muziek. Alhoewel: ENSEMBLE AL-KINDI uit Syrië was er alvast niet geraakt:
Erg.
FILASTINE was er gelukkig wel, en mocht er wezen! Zeer fijne act. Of beter project want gebaseerd op de boeiend bijeen gesprokkelde klanken van Grey Filastine, 'an American in Barcelona', hier met extra Indonesische zang, dus op de affiche als Filastine & Nova plus kei-indrukwekkende beelden.
Een volle zaal ook voor het Ierse WE BANJO 3 met een driftig 'award winning' geluid dat fans van bvb Mumford & Sons ook moet kunnen bekoren, of beter bekeren.
Meesterlijk naturel vakmanschap bij de Canadese rockende folk veteraan YVES LAMBERT (ex Bottine Souriante) en zijn (wat jongere) trio: ambiance, nonchalance en andere stomme stoeten, maar onweerstaanbaar en gezellig (als dat nog mag gezegd?)
Zeer schone set van 9Bach: uit Wales zelve en het soort etherische zang met finesse ingespeeld dat Britse dames als Kate Bush of Enya of Virginia Astley ook al in prachtige pacht hebben/hadden (en de video is wel al wat 'van datum'):
Klaar voor een knal van een verrassing? JAMBINAI uit Zuid Korea is een vijftal met een metal attitude maar tevens met van die ratelende traditionele instrumenten en die combinatie gaf vaak post-rock apocalyptische vonken:
En tenslotte, taratatam, in de afdeling stimulerende trommels valt er best ook nog te genieten van ORQUESTRA CONTEMPORÂNEA DE OLINDA en GRUPO BONGAR uit Brazilië en LES TAMBOURS DE BRAZZA uit de Congolese Republiek... boem, tching, klets, trrrrrr...
Er viel trouwens nog vele meer te beleven, maar dit waren de uitschieters en iedereen was welkom, bienvenue, willkomen etc maar precies toch één taaltje vergeten:
En dan terug dat verweesde stadje in, beetje sightseeing proberen, nagenoeg geen schone mensen gezien (zelfs niet in de spiegel), wel veel 'dolletjes'-kapsels, rugbyfans en halloweeners, en ook wel al eens een monument voor Ivor Novello (google it yourself) of deze volksheld: