Mooie (leid)raad om iets te ontdekken: check de showcases. Zo duiken we binnen op de showcase van Pias (die zich nu ook lanceert in de Us) en lopen we The Black Box Revelation tegen het lijf. Nog meer showcases waar we even binnen vallen: het Deense Spot-festival (de moederversie van onze jaarlijkse Spot On Denmark showcase), Profound Lore (het Canadese ((black)metal label), Other Music (de New Yorkse platenwinkel) en het welgekende Pitchfork. Die laatste heeft – voor het geval u Pitchfork reeds van buiten kent – onlangs een nieuwe side-site geopend: Altered Zones als u muzikaal nog sneller op de hoogte wil zijn dan uw nerdy kameraad. Daar zien we het straffe Sleep ∞ Over, freaky droompop van Stefanie Franciotti die dra debuteert bij het hippe Hippos In Tanks-label.
Tijdverlies waren de New Cassettes, aangeprijsd als noise die op papier zo in onze kersverse reeks The Art Of Noise zou kunnen passen. Niet dus. Hadden we al beter aan het werk gezien (meer bepaald in Trix): Royal Bangs, een fijne band die echter een niveau hoger kon. Wél knap: de Brooklynse transcendentale black metal van Liturgy. Frontman Hunter Hunt-Hendrix (wat een naam!) heeft er zelfs een manifest over geschreven: Transcendental Black Metal. A vision of Apocalyptic Humanism waarin hij de Europese en Amerikaanse black metal haarfijn analyseert. Check er zijn theorie over de Amerikaanse ‘burst beat’ vs de Europese ‘blast beat’ maar eens op na. Filosofische jongen! Live intens en een bom van jewelste. Te checken op Domino in het gezelschap van Merzbow en Sightings in de kersverse reeks The Art Of Noise.
Ook straf: het Noorse Altaar, met hun donkere drones. Detail: gitarist en noisemaker Sten Ove Toft is promoter in de uitmuntende eigenzinnige Noorse club Blå, waarvan net een livealbum verscheen van het Æthenor, een project van Stephen O’ Malley. En laat Altaar nu net danig schatplichtig zijn aan Sunn O))) En nu we toch vlotjes de letters ‘s’ en ‘u’ aan het bezigen zijn: ook Suuns was straf én heftiger dan verwacht. Onderweg botsen we nog op The Meat Puppets, maar ondanks het feit dat ze in het verleden een paar parels van platen (‘Up In The Sun’) hebben uitgebracht, zijn we er live minder fan van. Sorry Kurt Cobain!
The French Legation Museum: een oase in de stad.
Onze favoriete locatie in Texas is zondermeer The French Legation Museum. Een plek net buiten de stad waar het heerlijk vertoeven is, weg van alle drukte … om vlotjes een tiental bands aan het werk te zien. Stop! Eerst een verplichte stop in het museum zelf om de huiskat – op de site krijgt ze zelfs een apart stekje - even te gaan begroeten … die op stap bleek te zijn… En snelle birdsview over het terrein én: gevonden! Ik aai Scrappy en ben nu helemaal ready to roll!
In deze oase heeft Other Music (als je in New York bent: check deze coole record store uit: a must!) een straffe resem bands bij elkaar gekregen. Het niveau schiet dan ook meteen danig de lucht in. Leve Sam Amidon – de man met de banjo - die ons met zijn stem blijvend weet in te pakken. James Blake zagen we onlangs nog op Eurosonic en blijkt nu echt wel ingespeeld te zijn. Zijn set is heerlijk ingetogen en nu weten we het zeker: James Blake is een uitzonderlijke klasbak. Jamie Woon – nummer 4 in de lijst ‘Sound Of 2011 – Most Promising Artists of 2011’ door de BBC - zien we voor de tweede maal aan het werk. Ditmaal speelt hij in duo: Woon met opnieuw zijn prachtige stem en op akoestische gitaar, bijgestaan door een laptop assistent. Ook nu imponeert Woon opnieuw. Ook meteen raak: Cults. Een band die ver van vernieuwend uit de hoek komt, maar de juiste sixties influenced songs uit de mouw weet te schudden en de juiste looks heeft. Pitchfork zegende hen met een zeldzame 9. Cults: graag asap richting België aub. En wel nu!
Zondermeer aardig: Lower Dens (vorig jaar nog te AB tijdens Autumn Falls) met Jana Hunter die aardig op dreef waren en Devendra Banhart tot de intimi mogen rekenen. De band Grass Widow miste focus en zijn we alreeds vergeten. Grass wie? Widow who? Ook songwriter John Vanderslice miste de nodige kleur en eigenheid. Uit The Ghost Of A Saber Tooth Tiger – het project van Sean Lennon & model/actrice Charlotte Kemp Muhl – zijn we nog niet uit. De man heeft aardig wat ... euh … aardige songs op zijn CV staan, maar miste focus. Vraagt u het ons straks nog even… Mamalief Yoko Ono (die tevens de goodiebag van SXSW ontwierp) keek mee. Althans, dat lazen we toch een dag later in de Austin Chronicle.
Tijd voor meer vrouwen: de Canadese art rock band Braids pakte ons meteen in en was een ontdekking. Nog een klasbak waar we wereldwild van zijn: het fantastische tUnE-YarDs. Wat een stem. Wat een ritmiek. Voor de gelegenheid aangevuld met een saxofonist. Dit is wereldmuziek van de 21ste eeuw. Merrill Garbus heeft een immens straffe stem en zal dra voor een groot publiek spelen. Nu nog te ontdekken in de AB Club begin juni. Dit is een must see!
Ook fun: we hoppen binnen bij A Night With Perez Hilton, de befaamde celebrity blogger. Invitation only. Die bekomen we via het management van Selah Sue die persoonlijk werd uitgenodigd door de man zelf. Dat geloven we uiteraard niet, en toch: double check. Perez kent alle sessies die Selah Sue online heeft staan zowat uit het hoofd. Respect! Ook voor Selah Sue die het publiek inpakt en de andere middelmatige bands overklast. Fashionistas: jullie hebben verder niets gemist.
Freaks corner: Flatstock: Rock Poster Convention en Third Man Records.
Cool: elk jaar is er op SXSW ook een ‘poster convention’ met een expo van de mooiste zeefdrukposters van dat jaar. Mooi in tijden dat alles sneller dan snel moet gaan. Alsof de tijd stil staat. Zo begrijpen we nog steeds niet dat pakweg vele coole groepen zelfs amper coole t-shirts hebben. Wij doen ons te goed aan een prachtige Karen Elson (vorig jaar ontdekt op SXSW) van de hand van designer Rob Jones die veel voor Jack White werkt en diens Third Man Records. En – er schuilt een kattenmens in deze blogger – een mooie subtiele poster van Best Coast/Wavves van de hand van Jason Munn. En hebben respect voor de Vera in Groningen die hun posters nog in deze traditie maken.
Bij Third Man Records of beter de Rolling Record Store van Jack White staan er te lange wachtrijen, maar in een andere shop kunnen we nog een reeks 7 inches op de kop tikken van Dungen, The Dead Weather, First Aid Kit, Drakkar Sauna en Pujol. Dat wordt luisterplezier bij terugkomst!
Onze final top x van SXSW?
Braids
Cults
Jack White – solo/akoestisch
Jamie Woon
Liturgy
The Vaccines
tUnE-YarDs
