Opvallend minder volk dit jaar op deze ATP-editie die steeds onder de noemer ‘The Nightmare Before Christmas’ doorgaat. En dat zou wel eens kunnen liggen aan het feit dat zowel Mike Patton (tevens onder de monikers Fantômas, Tomahawk, Patton & Fennesz, Peeping Tom,…) als (The) Melvins de afgelopen jaren net iets té veel op Europese podia stonden… Dat het boeiend zou worden, daar waren we evenwel van overtuigd. De locatie? Nog steeds de lokale versie van onze Center Parks, met optredens in casino’s met rood tapijt inclusief een vale geur van Guinness die al dagen in het tapijt probeert op te drogen. Kortom: concentreren op de muziek is de boodschap.
Meteen enkel te vergeten shows: The Butthole Surfers (jammer, zeker met hun staat van dienst), Mastodon (die het met 1 groepslid minder stelden) The Meat Puppets (check hun Nirvana link maar eens uit, helaas nooit een sterk live-reputatie gehad) alsook de retro-elektronica van White Noise en (dé grap van ATP dit jaar): punklegende The Damned (hoort een synth nu echt in een punkgroep thuis?).
Een niveau hoger dan maar? Yep, Locust speelt steeds korte sets maar steeg nooit buiten zichzelf uit, de rap met industriële beats van Dälek komen dan weer zwaar aan. Isis speelde sterk maar ging gebukt onder een makke sound, net zoals (The) Melvins.
Nog een niveau hoger? The Black Heart Procession, de terugkeer van Teenage Jesus & The Jerks (Lydia Lunch leek kleiner dan ooit, maar met Thurston Moore in de gelederen), een potige Ijslandse Mugison, een straffe Taraf De Haidouks (zowat het zigeunerbuitenbeentje) alsook Patton’s Fantômas (steeds een lust voor het oog) en tot slot Soulsavers feat. Mark Lanegan die een one off deden. Op papier altijd spannend, maar groepen die niet in de schwung van een tour zijn, presteren vaak nogal houterig.
Op naar de topklasse dan: Squarepusher was ronduit een bom. In plaats van een fusiontrip presenteerde Tom Jenkinson een mix van euh… metaldrum ‘n’ bass. Wow! Beatboxer Rahzel is er ook eentje hors categorie en pakte de zaal in. Met zijn nieuwe album ‘The Black Sea’ is Fennesz (nu met ringbaardje) helemaal terug en laat zijn electronica zeer humaan en schoon klinken. Het Italiaanse trio Zu presenteert powerjazz zoals u nog zelden gezien hebt. En dé revelatie waar iedereen over sprak op ATP stelde muzikaal niets voor, maar was visueel een bom: Monotonix. Dit punktrio uit Tel Aviv speelt in het midden van de zaal, maar drums vliegen al na 3 minuten in de lucht. Cymbalen en muzikanten volgen niet snel daarna…
Wow, alweer veel gezien. De overkill aan noise en rock ’n roll eiste duidelijk zijn tol. Dat resultaat was alvast te merken in de nationale gehoortest van Radio 1. Tjiens, na controle merkte ik toch een dipje in het rechteroor. Dank u Mr. Patton!
