De Britse guerrillakunstenaar Banksy opende onlangs in de West Village een ietwat vreemde dierenwinkel waar kooien, aquariums en terrariums bevolkt worden door hot dogs, fish sticks, kippenvleugels en een luipaard bontjas. Geestig, maar het mist wel de politieke sneer typisch voor Banksy’s graffiti.
Daar het weekend werd ingezet, worden de CMJ clubs overspoeld door trendy New Yorkers die een drukke werkweek willen wegspoelen. Vooral op vrijdag laat zich dat voelen door overvolle bars en clubs waar geen doorkomen meer aan is, zelfs niet met een CMJ badge. Frustrerend, en het levert ook een mager beeld op van de voorlaatste dag van ons bezoek hier.
Vrijdag 24 oktober eerst helemaal afgezakt naar Seaport aan Pier 17 waar in een kunstgalerij enkele bands het beste geven van zichzelf: de art punkers LOOSE LIMBS breken geen potten, en ook BEARSUIT kan niet onmiddellijk bekoren, ondanks het feit dat ze in Engeland door de pers op handen worden gedragen. Deze 6 kierewiete Britten doen hun uiterste best om hun rammelende casio pop enig cachet te geven met zelfgenaaide superheldcapes en sullige dansjes. REAL ONES uit Bergen, Noorwegen kennen we al geruime tijd, maar haalden nooit de top van de CD stapel op ons bureau. Hun recentste album ‘All For The Neighbourhood’ deed dat wel en terecht zo blijkt. Kan country & western of bluegrass, gemaakt in het koude Noorden – excuse-moi le jeu de mots – fris klinken? Jawel, niet in het minst dankzij de popfeel waarmee deze heren hun songs injecteren. WE ARE STANDARD komen uit Bilbao en zijn er in geslaagd Andy Gill van Gang Of Four in hun studio te lokken als producer. Tof, helaas komt hun punkfunk een beetje laat en mist het hooks, refreinen en afwisseling om te bekoren. Hierna begint een calvarietocht langs overvolle clubs en bars waarna ondergetekende de handdoek in de ring gooit.
Zaterdag 25 oktober: hopelijk kunnen we de sof genaamd vrijdag snel vergeten. En dat lukt moeiteloos met alweer een schitterende marathon an sich. Geen gedraal dus want niet minder dan 11 bands staan op de planning. THE HOWLIES grossieren in beatlesque indie surf en zetten met hun prima concert de toon van de dag. Enige minpuntje lijken THE CARPS uit Canada die met hun noise de bal flink mis slaan. De zeemzoete electro wavepop van WALTER MEEGO werkt duidelijk op de benen van het publiek maar mist wat avontuurlijke songstructuren om te beklijven. We blijven even hangen in Pianos op Ludlow Street en krijgen als bij toeval 2 héél straffe shows voorgeschoteld: In WILD SWEET ORANGE herkennen we een hitmachine die goed geluisterd heeft naar alles tussen Damien Rice en The Hold Steady. Ongetwijfeld een hoogtepunt dat gevolgd wordt door een ander genaamd CHIEF, een dynamische versie van Fleet Foxes met ongetwijfeld de volledige Neil Young collectie in de kast, en prachtige vocale harmonieën als pasmunt. KIRSTEN KETSJER uit Denemarken is niet anders te omschrijven dan Congotronics meets Sonic Youth en brengt dat met zoveel enthousiasme dat het dak van de kleine koffiebar The Cake Shop er moeiteloos af gaat. THE BROKEN WEST geeft nadien nog een korte showcase in onvervalste kampvuurstijl waardoor hun liefde voor all things Dylan naar boven komt. Als bij toeval zijn we nog getuige van een extra REAL ONES concert in de Fat Baby club, waar opnieuw blijkt hoeveel goeds zij in hun mars hebben. Het Britse FANFARLO heeft geluk met zo’n frontzanger wiens stem vergelijkbaar is met David Byrne. Helaas is hun muziek een wit product van de ons zo geliefde Jens Lekman en bijgevolg moeten wij constant aan de Zweedse bard denken. Neen, geef ons dan maar het fel getipte WYE OAK uit Baltimore, Maryland dat zich thuis voelt bij het immer succulente Merge Records. Muzikaal zoek je het best aan de donkere kant waar ook Lou Reed en Patti Smith hebben zitten schrijven. Zangeres Jenn Wasner is zondermeer de nieuwe Chan ‘Cat Power’ Marshall en drummer Andy Stack doet een ‘Def Leppard’: speelt drums met 1 hand en houdt zo de andere vrij voor keyboards en andere instrumenten. Straf! THE UGLY SUIT delen later de avond nog het podium met het Noorse CASIO KIDS . Eerstgenoemden zetten vaart in hun psychedelische maar naar de hitlijsten verlangende rock (denk Drive-By Truckers) terwijl Casio Kids (live in AB op 19.02.09) slechts 3 nummers brengen van hun pompende speelgoed electro.
5 dagen en 40 concerten later kunnen we terugkijken op een geslaagde CMJ Music Marathon met als absolute toppers FRIENDLY FIRES, CHAIRLIFT, REAL ONES, WYE OAK en WILD SWEET ORANGE en opvolgers FAUNTS en CHIEF.
