Yes I have want onze favoriete falsetto soulstem van het voorbije decennium (CEE LO GREEN ofte ½ Gnarls Barkley) is er in geslaagd om 5 ultramooie vrouwen te vinden die verdorie kunnen spelen alsof hun leven er van af hangt. In regelrechte Pam-Grier-versie-Jackie-Brown-stijl wisten de dames een vette soulrocksound neer te poten waarover Cee Lo zijn volumineuze gang kon gaan. En voor wie het nog niet gehoord heeft: blijkbaar heeft hij een bijdrage geleverd aan het debuut van Selah Sue en vice versa.
Over Pam Grier gesproken en trouwens compleet terzijde: een dikke aanrader is de – alweer ferme – verzamelaar van het Soul Jazz label ‘Can You Dig It ? - The Music and Politics of Black Action Films 1968 – 75’ met Grier op de cover en inclusief een 100 pagina's tellend boekje over de black action films.
Terug naar het Reeperbahn Festival in Hamburg. Na een druk bijgewoond seminarie over de problemen en uitdagingen voor clubs zoals AB (en waarvoor wij hier uitgenodigd waren om er te spreken) is het even stoom afblazen bij EGYPTIAN HIP HOP. Deze band uit Manchester verzuipt in een stuurloze set en is muzikaal onmiddellijk op achtervolgen aangewezen.
Een Nederlandse band die ook vaak over de tongen ging maar een ontdekking bleek is THE BLACK ATLANTIC. Laten we even oneerlijk zijn en hen de Nederlandse Isbells noemen, hoewel hun songs vaker roots hebben in de Appalachian folk-movement. Mag ik mijn collega-programmator alvast vragen om hen op zijn verlanglijstje voor Feeërieën 2011 te plaatsen? Ziehier waarom.
Bis morgen freunde!
AB's avonturen op de Reeperbahn - dag 2
VR 24 SEP 10 | Stories
Lees ook